Mémorial de la Résistance
Col de La Chau
26420 Vassieux en Vercors - Drôme
info@memorial-vercors.fr
30 juni 2012
We vinden het 'Mémorial
de la Résistance' na enig zoeken en ondanks de richtingbordjes, want het is niet
erg uitbundig aangegeven! De parkeerplaats zien we ook over het hoofd - er staan dan ook op deze zaterdagochtend helemaal geen auto's! Het gebouw zelf zien we pas als we er op het voetpad vlakbij zijn. Het is een langwerpig betonnen, bunkerachtig gebouw, verscholen in de rand van een kalkrots. Sober en saai, bijna kleurloos, ‘om de bezoeker tot
bezinning uit te nodigen’ lezen we in de folder. Zo moeten de mensen van de
ondergrondse in de Vercors, bekend onder hun geuzennaam ‘maquisards’, over het
dal uitgekeken hebben naar de bewegingen van de Duitse tegenstanders. Vanuit een
gecamoufleerde schuilplaats, omgeven
door dennen en jeneverstruiken.
Vanaf de binnenkomst in het museum duik je als bezoeker in de
wereld van de Maquis. Er is een Nederlandstalig gidsje, maar het Mémorial is - logisch ook - erg Frans opgezet. Het is bijvoorbeeld voor ons moeilijk om de filmbeelden met getuigenissen
te volgen. Toch spreekt het ons gevoel aan, en kunnen we er daardoor toch veel van begrijpen.
De ondergrondse in de Vercors mag een voorbeeld voor het Franse verzet genoemd
worden, en de daden van 'les maquisards' zijn vermaard!
In de eerste week van deze vakantie las ik 'Haar naam was
Sarah’, van de Franse schrijfster Tatiana de Rosnay. Daarin wordt naast de tragedie van Sarah een Franse
oorlogsgeschiedenis verteld, zoals wij die ook kennen: met jodenvervolging, inclusief de gele ster ('juif'), arbeidsinzet, onderduiken, avondklok, razzia’s, rantsoenering, verzet, collaboratie,
etc. Het Frans-joodse oorlogsverhaal krijgt in dit museum veel ruimte.
Veel ruimte is er ook voor de veelal dappere, maar ook tragische gebeurtenissen in de-ze Vercors-streek, waar de résistance de ‘Vrije Republiek van Vercors’ oprichtte
tegen de Duitse bezetting van juni tot juli 1944. De republiek heeft maar kort bestaan en is genadeloos neergeslagen. Het heeft ook veel
mensenlevens gekost. De kinderen van de dorpen uit de Vercors hebben de namen
van 840 oorlogsslachtoffers uit deze streek in loden plaatjes gegraveerd, die hier op een muur
zijn bevestigd.
Het Mémorial is pas in 1994 geopend, en is heel modern in
presentatietechnieken. Vanaf het panoramisch uitzichtpunt op het dak kijk je uit
over het bergmassief en het slagveld. Recht beneden ons zien we in het dal een
kleine, zo kenmerkende oorlogsbegraafplaats, met vlaggen en gelijke kruisen.
Als we met de auto naar beneden rijden gaan we er even langs. Op deze ‘Nécropole
de la Résistance’ liggen 187 mensen begraven, die allemaal omgekomen zijn in
dezelfde korte periode en hun leven voor de vrijheid van anderen hebben
opgeofferd. Jong en oud. Het maakt ons altijd weer stil…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten