Fondation Maeght in Vence

Een uniek museum in Zuid-Frankrijk

Na 50 jaar nog modern!

3 juli 2013

Net buiten het fraaie en oude toeristisch-drukke vestingstadje St. Paul de Vence, op 15 km van Cagnes-sur-Mer aan de Franse Middellandse Zeekust ligt de Fondation Maeght. Juist ja, dat dacht ik in 2012 ook toen ik het bordje zag dat naar die Fondation wees. Zoiets kan gewoon niet interessant zijn. Bovendien was het zo heet op dat moment, dat ik alleen dacht aan een lekker koel biertje bij mijn tent. Ik zag daarom ook helemaal niet hoe groot de parkeerplaats was – meestal een goede aanwijzing voor het belang van iets – maar die lag verstopt in de bossen. Kortom HET KWAM ER GEWOON NIET VAN. Thuis Googelde ik nog even op de ‘Maeght’, en kwam er toen achter, dat ik een van de mooiste collecties voor moderne kunst in Europa was misgelopen. Een mooi en interessant museumgebouw, met een prachtige beeldentuin, een mooie collectie moderne schilderijen en objecten – een uniek geheel dus!

In 2013 kreeg ik een tweede kans. De camping in Vence was erg goed bevallen, en het weer wil er meestal wel mooi zijn in het begin van juni. Met hoge verwachtingen ben ik naar de Fondation Maeght gereden, notabene 5 minuten van de camping vandaan. De parkeerplaats was inderdaad groot! Ik heb uren tussen al het moois doorgebracht, en ik heb veel gefotografeerd. Genoten dus!

De Parijse kunsthandelaars Aimé en Marguerite Maeght zochten begin jaren ‘60 een eigen locatie voor hun grote kunstcollectie, met werken van o.a. Kandinsky, Léger, Bonnard, Braque, Chagall, Miró en Giacometti. Veel kunstenaars hoorden tot hun directe vriendenkring. De beroemde Catalaanse architect en huisvriend José-Luis Sert kreeg de opdracht voor de bouw van een museum, en hij creëerde een uniek gebouw dat een eenheid vormt met zijn omgeving.  De ramen zitten verwerkt in een ‘gekartelde’ dakvorm, waardoor het licht indirect binnenvalt, en ideaal is voor de tentoongestelde schilderijen. 

Beelden van Giacometti....

.... op de 'Cour Giacometti'

Sert betrok ook de vrien-denkring van de opdrachtgevers bij het bouwproject. Zo kreeg Alberto Giacometti zijn eigen ‘cour’ met beelden

Miró maakte een labyrint met zijn kleurige beeldhouwwerken en keramiek, als het ware als een tuin in de tuin!

De fontein van Pol Bury

George Braque maakte een waterbassin-met-mozaïekbodem en glasinloodramen, Paul Bury een fraaie fontein en mijn favoriete kunstenaar Marc Chagall (we hebben zijn graf bezocht in St. Paul de Vence, op nog geen kilometer van het museum vandaan) maakte bijzondere muurmozaïeken. 

De hoogtepunten van de voortuin zijn beelden van Zadkine, Arp, Hepworth en Calder. Het complex is geopend op 28 juli 1964. Op het moment dat ik dit schrijf is dat op elf dagen na precies 50 jaar geleden. 

Dat feestje loop ik dus mooi mis!!!

Café de Flor - Jörg Immendorff

Silverstone - Frank Stella

Diamond dust shoes - Andy Warhol

Webadres Fondation Maeght: 

http://www.fondation-maeght.com/

Chocolademuseum Keulen

De echte chocoladefabriek van Sjakie....

Een oude smulfabriek in de binnenstad van Keulen

Keulen, 30 april 2014

Als oud-leraar weet ik hoe belangrijk het is om in het leerproces zoveel mogelijk zintuigen van je leerlingen in te schakelen, en ook de verbeelding een rol te laten spelen. Leren als avontuur, als beleving - dan onthoudt je alles veel beter en veel langer! Dat hebben ze begrepen bij het Imhoff-Stollwerckmuseum toen ze besloten om de oude chocoladefa-briek in het hartje van Keulen in te richten als grootste chocolademuseum ter wereld. 

Foto: Greven/Internet

Als je op de Rijnkade komt aanlopen zie je het moderne gebouw van glas en staal al lig-gen op een schiereilandje in de rivier. Het gebouw lijkt vanaf die plek op een groot rivier-cruiseschip, dat het water van de rivier doorklieft, met panoramische ramen die op de Rijn uitkijken, met relingen op het dak als het dek van een schip, en ronde patrijspoorten voor de versterking van dit effect. Als je via een oude, nog geklonken ijzeren draaibrug naar dit schiereiland loopt, zie je het 19e eeuwse statige oude gebouw liggen, en zie je ook pas hoe groot het complex is! Je stapt binnen in een grote ontvangsthal, die er uit ziet als een stationshal. Overal in het gebouw ruikt het naar cacao en chocola. En dan moet het bezoek nog beginnen!

Ik heb een paar uur nodig voor een ontdek-kingstocht door het chocoladeland van Sjakie, de held uit het beroemde kinderboek van Ro-ald Dahl. De collectie is uiterst veelzijdig sa-mengesteld, met foto- en demonstratiepane-len (de teksten zijn in het Duits en in het Engels), oude machines, chocoladegiet-mallen, een historische afdeling over 3000 jaar chocoladegeschiedenis vanaf de Azteken tot de massaproductie van nu. Het verbouwen van de cacao krijgt veel aandacht, evenals de situatie van de boeren en van de ontwikkelingslanden waar cacao geteeld wordt. De grote glazen constructie die opvalt in de voorgevel blijkt een tropische kas te zijn met volwassen cacaobomen.

Een hele zaal is ingericht als oude chocolade-winkel - precies zoals die destijds in een luxe winkelstraat moet hebben gestaan. Tenslotte blijkt het chocolaatje dat je bij de kassa krijgt in het museum gemaakt te zijn. Een complete en werkende kleine productielijn is hiervoor opgesteld in de moderne vleugel. Met 500.000 bezoekers per jaar is dit museum een van de 10 best bezochte musea in Duitsland! Genoeg introductie voor deze fantastische chocoladefabriek van Sjakie? Kijk beslist even op de website voor tijden, toegang etc.

  

Het museum zegt per jaar 3000 kilo chocola weg te geven. Nou, dat is dan 6 gram per bezoeker: een klein chocolaatje bij binnenkomst, en een in de chocoladefontein gedoopt wafelpuntje.... Daar word je niet vet van!  Ik neem daarom uit de grote - en dure! - winkel maar wat chocola mee naar huis. 

Geen wonder. 

Al mijn zintuigen zijn aan het werk geweest......

Am Schokoladenmuseum 1A, 50678 Köln
www.schokoladenmuseum.de/