Musée d' Art Moderne 

Strasbourg/Straatsburg 

28 juni 2022

We stappen binnen in een hal die er uitziet als de vertrekhal van een gemiddeld vliegveld: groot, strak, wit, kaal, leeg, en een raampartij van zeker 2000 vierkante meter. Intrigerend, dat wel - hij is dan ook 104 meter lang, de lengte van een voetbalveld, en maar liefst 22 meter hoog. Nieuw ook, want het museum, ontworpen door de Parijse architect Adrien Fainsilber, is pas in 1998 opgeleverd. Je hebt vanaf het dakterras een prachtig uitzicht op de oude en schilderachtige wijk (Petite France), de Barrage Vauban en de Middeleeuwse bruggen Les Ponts Couverts. 

Het is een hal zonder kunstwerken, behalve dat ene helemaal aan het eind: een knalrode Alfa Romeo, in erbarmelijke staat. 'Automobile accidentée' - staat er als verklaring bij. Er is niets aan gedaan, en lijkt zo van de sloop gehaald. De naam Bertrand Lavier staat er ook bij vermeld, maar ik weet niet of dat de kunstenaar is, de chauffeur, of allebei! Geboren in 1949, en dus drie jaar jonger dan ik, maar ik heb er nog nooit zo'n zooitje van gemaakt. Maar ik ben dan ook natuurlijk geen kunstenaar…..

Opnieuw vallen onze monden open als we een zaal instappen die gewijd is aan oud stadsgenoot Gustave Doré met zijn grootste schilderij, zijn levenswerk ook, 'Le Christ quittant le prétoire' (Christus verlaat de rechtszaal) geschilderd van 1867/1872, van maar liefst ruim 6x9 meter - dan heb je zo'n hoge zaal ook wel nodig! Het museum bezit overigens nog 426 werken van hem, en geen enkel museum op de wereld kan dat nazeggen. 

Vervolgens zien we in de volgende twee uren een schat aan kunstwerken vanaf 1870 in hoge en ruime zalen. Achttienduizend werken heeft het museum in bezit, en is daarmee een van de grootste in zijn soort in Frankrijk. We zijn blij dat die niet allemaal te zien zijn. Wel zijn er veel beelden van Jean Arp te zien, een van mijn favoriete kunstenaars. Maar ook Pisarro is vertegenwoordigd, Picasso, van Doesburg, Monet, Kandinsky, Zadkine, Marlene Dumas, Niki de Saint Phalle - en vele anderen. 

Dan sta ik ineens voor het beroemdste werk van Auguste Rodin, een gipsen exemplaar van 'De Denker', oftewel 'Le Penseur' - wát een kunstwerk! In oktober 2021 zag ik een bronzen exemplaar van dit kunstwerk in het Vaticaans Museum, en in maart 2017 in het Groninger Museum (de tentoonstelling 'Genius at Work') een gepatineerd gipsen model, gemaakt voor het gieten van de bronzen beelden.

Mijn dag kan niet meer stuk!